Η Δευτέρα ήταν για άλλη μια φορά πολύ ζωηρή σε όλα τα χρηματιστήρια του πλανήτη και πάνω από όλα ήταν έντονο κόκκινο. Jean-Philippe Decarie The Press
Τους τελευταίους τρεις μήνες, σίγουρα δεν ήταν χαλαρωτικό να συμβουλευόμαστε απευθείας τις αξιολογήσεις των μεγάλων χρηματιστηριακών δεικτών. Επειδή είναι κόκκινο που, τις περισσότερες φορές, χαρακτηρίζει την καθημερινή συμπεριφορά των δεικτών και η κίνηση φαίνεται να επιταχύνεται, όπως αποδεικνύεται από αυτό του δείκτη S&P 500 που μπήκε σε διόρθωση mode έχοντας συσσωρεύσει υποτίμηση άνω του 20%. από την αρχή του έτους. Αναρτήθηκε στις 6:30 π.μ. Η Δευτέρα ήταν για άλλη μια φορά πολύ ζωηρή σε όλα τα χρηματιστήρια του πλανήτη και ήταν πάνω από όλα έντονο κόκκινο, ένα αιμορραγικό κόκκινο, λες και τα τελευταία στατιστικά στοιχεία για τον πληθωρισμό στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαν σημάνει συναγερμό και προκάλεσαν την παγκόσμια συνείδηση ​​ότι η κατάσταση απέχει πολύ από το να είναι υπό έλεγχο και ότι κινδυνεύει ακόμη και να επιδεινωθεί. Μικρή παρηγοριά, παρά την απότομη πτώση 2,6% της Δευτέρας από τον S&P/TSX, η καναδική αγορά μετοχών δεν έχει υποστεί ακόμη υποτίμηση τέτοιου μεγέθους όπως αυτή που καταγράφουν τα αμερικανικά ή τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια από την αρχή του έτους. Μπορεί να μην έχουμε μπει σε bear market, αλλά η καναδική αγορά έχει πλέον εισέλθει επίσημα σε μια διόρθωση, έχοντας χάσει περισσότερο από το 10% της αξίας της από τότε που έφτασε στο απόγειό της στην αρχή του έτους. , που δεν είναι ούτε πολύ πάρτι . Μυρίζει επίσης λίγο κατάθλιψη στο σπίτι. Σε τέτοιες συνθήκες, αξίζει να θυμόμαστε ότι οι διορθώσεις της αγοράς, ανεξάρτητα από τη λοιμογόνο δράση και τη διάρκειά τους, αποτελούν μέρος των κύκλων ζωής των επενδύσεων στο χρηματιστήριο. Όταν οι αγορές αρχίζουν να κινούνται προς τα πίσω και δεν δίνουν κανένα σημάδι ότι θέλουμε να αλλάξουμε σύντομα κατεύθυνση, έχουμε αυθόρμητα το αντανακλαστικό να θέλουμε να βγούμε από αυτή την κολασμένη και ανησυχητική σπείρα με κάθε κόστος. Η ιστορία μάς διδάσκει, ωστόσο, ότι η στάση αναμονής είναι πάντα πιο επικερδής μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, όπως μας έδειξαν τα πολυάριθμα επεισόδια διορθώσεων στο χρηματιστήριο που σημειώθηκαν τα τελευταία 75 χρόνια. Τη Δευτέρα, το χρηματοπιστωτικό πρακτορείο Reuters υπενθύμισε ότι από το 1946 έως σήμερα, ο δείκτης S&P 500 πέρασε από 13 bear markets και κατέγραψε μέσες απώλειες 32,7%, που περιλαμβάνει τη βάναυση πτώση 57% κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2007-2009. Κατά μέσο όρο, ο δείκτης φτάνει στο χαμηλότερο επίπεδό του ένα χρόνο μετά την επίσημη δήλωση του σε πτωτική κατάσταση (αφού έχει συσσωρεύσει απώλεια 20%). Ιστορικά, χρειάζονται δύο χρόνια για να ανακτήσει ο δείκτης την κορυφή από την οποία ξεκίνησε. Η τελευταία bear market του S&P 500 διήρκεσε μόλις ένα μήνα μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαρτίου 2020, όταν χτύπησε η πανδημία, ενώ η μεγαλύτερη πτωτική αγορά θα διήρκεσε 69 μήνες από την πτώση μέχρι την επιστροφή στην κορυφή, όταν η αγορά έπεσε από το 2000 έως το 2003.

Οι κίνδυνοι του συγχρονισμού

Πολλοί επενδυτές εξακολουθούν να έχουν το αντανακλαστικό να θέλουν να πουλήσουν τις θέσεις τους ή ακόμα και τα μετοχικά τους κεφάλαια μόλις το χαρτοφυλάκιό τους καταγράψει μια απώλεια στην αποτίμηση που είναι πολύ μεγάλη στα μάτια τους. Η ιδέα είναι να σώσει ό,τι έχει απομείνει παρά να συνεχίσει να ζει την αγωνία του αβοήθητου να παρακολουθεί την επιδείνωση των αποταμιεύσεών του. Πολλοί σχεδιάζουν να επιστρέψουν γρήγορα στην αγορά όταν ξαναρχίσει την ανοδική της πορεία. Καλό ρίσκο, αλλά όχι πολύ κερδοφόρο. Το να επιδιώκουμε να εκμεταλλευτούμε αυτό που ονομάζεται αποτέλεσμα της τιμής, πουλώντας όταν η αγορά πέφτει και αγοράζοντας ξανά όταν η αγορά αυξάνεται, είναι στην πραγματικότητα η αντίθετη προσέγγιση από αυτή που υποτίθεται ότι ακολουθεί ένας επενδυτής. «Πρέπει να αγοράζεις όταν οι τιμές είναι χαμηλές και να πουλάς όταν είναι υψηλές. Δεν μπορείτε να καταπολεμήσετε τις διακυμάνσεις και τους κινδύνους της αγοράς. Όταν η αγορά πέφτει, περιμένουμε και αγοράζουμε πίσω σε χαμηλή τιμή για να μεταπωλήσουμε τους τίτλους όταν ανέβει η αξία τους», μου υπενθύμισε με πολύ βασικό τρόπο ο Neil Cunningham, Διευθύνων Σύμβουλος της PSP Investments, η οποία διαχειρίζεται περιουσιακά στοιχεία 230 δισ. σχεδιάζει συντάξεις για ομοσπονδιακούς υπαλλήλους. Η ιδέα είναι να τεθούν μεσοπρόθεσμοι και μακροπρόθεσμοι στόχοι για την επίτευξη αποδόσεων 5 και 10 ετών που να λαμβάνουν υπόψη τα σκαμπανεβάσματα των χρηματιστηρίων. Σε κανέναν δεν αρέσει να ανάβουν τα κόκκινα φώτα, σε κανέναν δεν αρέσει να διαβάζει τις επενδυτικές του δηλώσεις για να βλέπει τις τρύπες που εμφανίζονται ξαφνικά στις αποταμιεύσεις της ζωής του. Όμως όσοι γνωρίζουν και μπορούν να ανεχθούν αυτά τα κυκλικά επεισόδια θα συνειδητοποιήσουν πέντε χρόνια αργότερα ότι άξιζε τον κόπο να κάνουν υπομονή και να μην υποκύψουν στο αντανακλαστικό του ξεπουλήματος των πάντων.